Tineke Roorda, een kleurrijke landschapschilder

Tineke Roorda, een kleurrijke landschapschilder

De eerste van de kwartaalexposities dit jaar in den Bouw is die van de Steenderense kunstenaar Tineke Roorda uit de collectie van kunstverzamelaar Wouter Derksen.

Vele jaren was Tineke een onderdeel van kunstenaarsgroep de Steenderense Joffers. Een deel van die groep ging later door als Steenderens Palet. Tineke Roorda werd als Tineke Paardekoper in 1944 in Amsterdam geboren en is in 2021 in Steenderen overleden. Al vrij jong kwam haar kunstambitie aan de oppervlakte maar ook was zij een sociale duizendpoot. Na de H.B.S. volgde zij een opleiding tot kleuterleidster, terwijl zij eigenlijk graag een kunst – en nijverheidsopleiding in Middelheim, in het Belgische Antwerpen wilde volgen. Echter, daar kwam niets van terecht.

Door haar huwelijk met Sjoerd Roorda moest zij het onderwijs uit. Dat was toen heel gebruikelijk. Echter, het huisvrouw zijn was voor haar niet voldoende. Daarom zocht zij naar mogelijkheden voor haar nog altijd aanwezige kunstambitie. Gestimuleerd door haar man nam zij schilderles bij Dr. Willem Brunet de Rochebrune in Bronkhorst. Daar leerde zij veel. Na enige tijd formeerde hij, aan het einde van de jaren 70 van de vorige eeuw, een groep schilderende vrouwen, die zich Steenderense Joffers gingen noemen. Zij werkten hard en exposeerden regelmatig in de Kapel van Bronkhorst. Met nog drie schilders over werd dat het Steenderens Palet, dat nog steeds, jaarlijks in de Kapel van Bronkhorst exposeert. Daar was Tineke er één van.

De kwaliteit van haar schilderijen viel al meteen op. Deze stak uit boven die van de andere schilders, die allen, met een grote variatie aan onderwerpen, vrij traditioneel schilderden, ook qua kleurgebruik. Daar was niets mis mee. Maar er stak meer in Tineke. Eén van de toenmalige tentoonstellingsbezoekers zag de kwaliteit van haar werk en kwam tot die ontdekking. Hij ging met haar aan de praat en moedigde haar aan om kleurrijker en expressiever te gaan schilderen. Eerst durfde zij niet maar toen heeft haar man haar overgehaald om het toch te proberen.
Daarom gingen zij en haar collega-schilders bij Doet Boersma, een kleurrijke expressionist uit Friesland, les te nemen. Deze kwam al snel tot de ontdekking dat er, inderdaad, meer in Tineke school. Zij ging met sprongen vooruit, greep deze mogelijkheid met beide handen aan en kreeg daar steeds meer plezier in.

De natuur, in al haar facetten, bleef haar inspiratiebron, hoewel zij het stilleven niet verloochende. Al snel bleek dat deze nieuwe manier van schilderen haar veel meer succes opleverde en dat zij daardoor ook bekender werd. Van deze verrassende artistieke ontwikkeling zijn goede voorbeelden aanwezig.